udawanie z czasem zamienia się w cechę charakteru, a postrzeganie świata pozytywnie, sprawia go pozytywnym

Zrozum mnie, nie chce mi się żyć, jestem sam, mimo że nie chcę a za razem jestem sam bo odrzucam przyjaciół, znajomych, i olewam dziewczyny, daję im znaki żeby się trzymały z daleka ode mnie , bo nie chcę dopuścić do przywiązania. Na początku grałem nudziarza, dziś już nim jestem , bo nie ma sensu się męczyć, szukać wrażeń na upartego, żyję powoli i wcale się nie przejmuję że jest mi w jakimś stopniu źle, przywykłem do tej katorgi, i w tym zakurzonym , śmierdzącym łajnie znalazłem sznur dzięki któremu jeszcze w nim nie zatonąłem , trzymam się mocno, zbierając siłę do wydostania się stąd. Jeszcze rok, jeszcze dwa , i zacznę zwiedzać świat pozdrawiając wszystkich Braci Lwg. Dziś, siedząc gdzieś na ławce, obmyślam plan , plan jak postąpić za miesiąc, co prawda plany takie nigdy się nie realizują we właściwej kolejności, ale nie to jest tutaj ważne , liczy się plan, potem siła do realizacji, a w rezultacie efekt końcowy, czyli zadowolenie. Zadowolenie tak wielkie , że do granic podniety , do poziomu odczuwania siły niczym człowiek obdarowany ponadludzką energią. Wszystko co widzisz, jest postrzegane na zasadzie tego jak to postrzeżesz , więc wiele zależy od pierwszego wrażenia, jak podczas poznawania nowego człowieka, jeśli przedstawisz się z dobrej strony, masz szansę na coś więcej jak tylko ,,cześć , co słychać ?" Wszystko jest możliwe, i proste jeśli tylko tak to postrzeżesz .