W tym świecie jestem jak zabłąkany pies , czy to kraków czy warszawa , katowice , zgierz , mi obojętne jest , gdzie się zgubię , bo gdzie się nie znajdę, wszystko mi znajome , trawy, drzewa, kwiaty , wszędzie jest coś , do czego miło przywiązać uwagę . Siedząc na ławce w parku , nie zwracam uwagi na to, że zawsze tu jestem jak coś mnie zastanawia... Przywiązałem się do motocykli, nie zwracając wcześniej na to uwagi, że po przejażdżce , zdenerwowanie, czy smutek , mija tak szybko jak przyszło . Kontynuatorem planu życia jestem ja , ja ustalam sobie zasady , ja też stawiam poprzeczki , które muszę przeskoczyć. Dołki pod sobą kopię, żeby nie było łatwo, żeby zrozumieć sens , i poziom jaki osiągam , wtedy dobrze wiem jak ciężko było to zdobyć, a jak łatwo można stracić. Codziennie ustalam plan , krok po kroku , jak zdobyć to bez czego żyć się nie da , owszem łatwo jest kupić , ale pochopne działania prowadzą do świata bankruta, dlatego plan na zasadzie algorytmu, czyli stopniowym planowaniem kroków , może okazać się rozsądnym. Wyobraź sobie sytuację, kiedy masz ostatnie 2 złote, na szczęście wszelkie opłaty już masz za sobą , ale do wypłaty masz 5dni , palisz papierosy , i właśnie ich nie masz , myślisz tylko o nich , ale w lodówce masz pusto , za dwa złote jeśli się uda ,to kupisz na sztuki kilka , i co potem ? Nie zjesz nic ? Papierosy spalisz w dwa dni , do jedzenia nie masz nic... dlatego właśnie warto myśleć rozsądnie , algorytmicznie. To by było na tyle, teraz przemyśl to na spokojnie, i zapamiętaj , bo kiedyś na pewno się przyda .
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
nie proszę o nic strasznego, tylko o dojrzałość....