Co znaczy kochać.

Kochać to więcej jak słowo.
Sztuka kochania to niby nic trudnego, ludzie na całym świecie zakochują się z każdą sekundą. Niby wszyscy się "kochamy" ale czy to nie są tylko słowa? Tak właściwie co znaczy kogoś kochac, czym jest miłość i czym to idzie, że pewnych ludzi tylko myślimy, że kochamy a tych odpowiednich dla nas nie zauważamy? Nie doceniamy i oddalamy ich od nas, oślepieni i zauroczeni widzimy tych, którzy nie są pisani dla nas. Ale my nie chcemy tego widzieć i afirmujemy sobie kłamstwa, że to wlaśnie ta osoba. Skąd ta pewność, że to nie kolejna lekcja życia, kolejna przygoda i zapewne przyszła przesłość?
W szczerej miłości robimy wszystko aby bezinteresownie uszczęśliwiać naszą drugą polówkę, pragniemy jej szczęścia bo ono jest także naszym szczęściem. Dla tej właśnie osoby potrafimy zrobić naprawdę wiele. W to wchodzi; bycie oddanym, wiernym, cierpliwym, bycie oparciem oraz najlepszym przyjacielem. Tej osoby nie zostawiamy kiedy ona nas najbardziej potrzebuje a jesteśmy z nią przez cały czas, każdego dnia starzejemy się z nią razem, wypełniamy się nawzajem. To niby nic, to tak nie wiele, dni płyną normalnie i nic nadzwyczajnego się nie dzieje, są w tym dni gorsze i lepsze, są kłótnie i piękne chwile. I choć czasem mamy tej osoby po dziurki w nosie, to zamykając oczy i próbując wyobrazić sobie życie bez tej właśnie osoby odczuwamy smutek, rozpacz, żal... nie wypełnioną pustkę. Bo to właśnie miłość nas wypełnia i uświadamy sobie, że bez tej osoby nasze życie nie byłoby takie piękne, jakie jest przy niej. Tyczy się to tego jeżeli ta miłość jest szczera, lecz gdy jest to miłość toksyczna nie odczujemy tej pustki. Powoli z każdym dniem będziemy w stanie zauważyć, że ta osoba nam tylko ciążyła.
Kiedy wychodzimy z nastoletnich lat kończą się zauroczenia i w pewnym momencie na naszej drodze, prędzej lub później staje nasza przyszła miłość. Wtedy bardzo powoli zaczynamy się zastanawiać czy ja dobrze robię, czy jestem w stanie zaakceptować wady tej osoby a docenić jej zalety, czy mam na tyle cierpliwości i chęci by próbować tą osobę zmienić na lepsze, wytłumaczyć oczekiwania i zastanowić się czy to tak właśnie miałoby być?
Bardzo się kochając pojawia się pragnienie założenia prawdziwej, kochającej się rodziny. Utrzymanie takiej rodziny jest bardzo trudnym zadaniem, ale kiedy starają się obie strony nagle wszystko staje sie lżejsze.
Będąc samotnymi nie czerpiemy z życia tego co w nim najważniejsze czyli miłości. Żyjemy w rutynie; rano budzi nas budzik, wstajemy, ogarniamy się i wychodzimy do pracy na 8 godzin. Wracamy, kąpiemy się, coś zjemy a resztę czasu mamy tylko dla samego siebie. Oglądamy głupie do szpiku kości seriale, bzdurne filmy. Jesteśmy zgorzkniali, zamknięci w sobie, zarozumiali i egoistyczni.
A kiedy budzisz się obok swojej najukochańszej osoby to wstajesz z innym nastawieniem do dnia i wracając po 8 godzinach pracy do domu, gdzie czeka na ciebie ktoś z utęsknieniem, ktoś kto rzuci ci się na szyję i krzyknie "Tatuś wrócił !" daje ci siły i energii do życia bo masz dla kogo żyć, bo ktoś cię kocha i czeka całymi dniami aż w końcu cię zobaczy, usłyszy, nie może się doczekać aż na przywitanie cię ucałuje i przytuli w swoje ramiona, okaże ci ciepło.
Aby kogoś pokochać trzeba najpierw poznać swoje serce, intencje i być cierpliwym. Dwie podstawy by kochać szczerze to wyrozumiałość i docenienie. Wyrozumiałość, czyli akceptacja rzeczy, któtych w tej osobie na siłę się nie zmieni a docenienie to zauważenie ile ta osoba robi i poświęca dla nas, jak ona zdzierża nasze humory i na jaki sposób akceptuje nas. Te dwa czynniki składaja się w jedną całość. Czyli akceptacja i zrozumienie siebie nawzajem.
Teraz zapytaj sam siebie ile ty jesteś w stanie poświęcić dla miłości, czy twoim zdaniem jest to tego warte i czy ty jesteś na to gotowy?
Jeżeli twoje "na zawsze" nie oznacza tego nic nie obiecuj bo są tacy którzy twojego skarba będą kochać na zawsze i nosić go w sercu, w głowie i zawsze być przy nim choćby i myślami nie opuszczać na krok. Nie angażuj się, nie marnuj czyiś uczuć jeżeli nie podołasz kochać szczerze aż śmierć was nie rozłączy.